een nieuwe bus reis een nieuw leuk verhaal

zoals sommige onder jullie misschien wel weten ben ik om nieuwjaar te vieren naar tarija geweest(de stad van de wijn). hier is van heel bolivia zowat het grootste feest. dankzij het tropisch klimaat kunnen er dan ook op alle plaatsen straten en tuinen feesten gegeven worden. maar eigenlijk was er maar 1 echt groot feest waar eigenlijk iedereen naar toe ging. het was een prachtig tuinfeest. eigenlijk wel zalig zo nieuwjaar kunnen vieren terwijl het zo´n 30 graden is. het feest was wel nogal een sjike bedoeling iedereen was helemaal opgedut. met de mooiste (ale soms ookwel aartslelijk) jurken en alle kerels hadden een pak aan. wij hadden natuurlijk nix bij dat eigenlijk echt geschikt was. maar hebben met een beetje fantasie toch redelijk deftige kleren kunnen samen stellen. het was uiteindelijk echt een super leuk feest dat heeft geduurt tot in de vroege uurtjes. de volgende dag ging het feest gewoon verder. en natuurlijk hadden we de dag ervoor ook al een pre nieuwjaars feestje gehouden. aan de bolvianen konden we niet tippen deze waren al vanaf kerstmis begonnen met de pre nieuwjaarsfeestje en zijn erna nog 2 dagen door gegaan.

het bus verhaal:
tarija ligt dus ongeveer op ongeveer 20 uur busreis van la paz. vroeger was het 24 maar gelukkig hebben ze ondertussen het grote deel van de weg geasfalteerd. met het heen gaan zo als gewoonlijk niet al te veel problemen. even een platten band om dat de bus zich wat miskeken had in een haarspelt bocht maar dit was ook in 30 min opgelost.
de trug weg was natuurlijk weer iets anders. toen we vertrokken begon het juist ongelofelijk hard te regenen en onweren. goed geisoleerd was de bus niet dus het water stroomde gewoon langs de ramen binnen. de bus toverde zich al rap om in een klein zwembadje. gelukkig stopte het na een tijdje met regenen en trok ook het water uit de bus weg.
waar wij natuurlijk niet meer aan hadden gedacht is dat we bij het komen een beekje moesten oversteken zonder brug. echt spectaculair was het toen ook niet er water was toen amper 2 meter breed en 30 cm diep.
nu met heel het geonweer was deze beek in een rivier omgevormd. en onmogelijk om over te steken met de bus. dit is de enige weg vanuit tarija naar de andere provincies dus alle bussen die samen met ons ware vertrokken stonden mooi in een rijtje te wachten tot het water wat in de grond zou trekken. eerst vertelde ze ons dat we zo´n 2 uur zouden moeten wachten. uiteindelijk hebben we 9 uur gewacht en smorgen om 6 uur konden we dan eindelijk door. normaal zouden we iets voor de middag in la paz aankomen. we waren er pas om 9 uur ´s avonds. de bus rit van 20 uur is dus bijna 30 uur geworden.
1 ding is zeker als ik trug ik belgie ben ga ik allesinds veel meer gedult hebben.

vele groetjes
mieke