reisverslag sorata

sorata
een klein stadje gelegen in de provincie la paz op ongeveer 4 uur rijden van de hoofdstad. een stadje in de altiplano met een subtropisch klimaat.
sorato ziet er ondanks vele gelijkenissen totaal verschillend uit als la paz. sorata heeft dankzij zijn subtropisch klimaat veel fauna en flora. hierdoor ontstaat er een prachtige groene vallei, volledig begroeid door tropische planten zoals ecaluptus, cactussen, palmbomen, tylansia, en alle soorten fruitbomen.

sorata is een kleine stad en is gelukkig een beetje bespaard gebleven van het toerisme, zo goed als alle vrouwen lopen gekleed als cholitas ( de typische indiaanse vrouwen met de lange rokken), en de verwestering blijkt nog op vele andere gebieden achter te blijven.
de stad bestaat uit 1 centrale plaza (pleintje) waarrond alle publieke gelegenheden zich bevinden. sorata heeft alle charmes van een oud koloniaal spaans stadje maar dan op zen bolivaans:

el rio
heel onderaan in de vallei stroomt er een rivier. deze rivier voorziet heel het dorp van water. de enige brug over de rivier bestaat uit 2 boomstammen bekleed met enkele planken.

las grutas de san pedro ( de grotten van san pedro)
ongeveer 30 min rijden van het centrum liggen de grotten van san pedro. de weg er naar toe is een veel te smal bergpasje en omdat we gewoon allemaal in de achterbak van een truck waren geduwt overheerste de schrik bij sommige. ( reizen in bolivia is alleen voor echte durvers)maar het prachtige uitzicht weet u dan ook wel weer te kalmeren.
de grotten stellen niet veel voor , enkel dat ze warm zijn geloof het of niet binnen is het zo een 20 a 25 graden. jet meer in de grot bevat zelfs warm water. erin zwemmen mag jammer genoeg niet meer, er zijn al te veel mensen verdwenen.

de weg naar sorata

we spreken af om 7:15 aan de poort van het centrale kerkhof in het meer noordelijke gebied van la paz. van daaruit vertrekt de bus naar sorata, het is wel opletten geblazen want het noordelijke gedeeltje van de stad is redelijk gevaarlijk. zeker voor gringo's (buitenlanders) zoals ons.

de bus is een schammel busje zo iets als een lijn bus maar dan met nog iets minder comfort. ookal duurt de reis 4 uur de bus zit boemvol. ook in de midden gaan staan enkele mensen, zelfs vrouwens met kinderen op hun rug gebonden zijn berijd heel de busreis recht te staan.

zoals bij elke trip buiten la paz moeten we eerste door el alto (het arme gedeeltje boven la paz) de schrijende beelden van kinderen bedellend op straat, daar is gewoon niet aan gewoon te raken.
verder uit el alto het typische alti plano beeld, vlakke uitgetrektje weides met aan de horizon berg toppen al dan niet besneeuwd.de weilanden zijn geel van volledig kaal alleen af en toe een kudde schapen of koeien. er is af en toe een schammel huisje te bespeuren in de verte maar voor de rest alleen maar droogte.
op ongeveer een uurtje van la paz passeren we lago titicaca hier is dankzij het water weer wat leven te bespeuren maar zodra we lago titicaca gepasseerd zijn gaat het landschap weer over in het niets.

na een heel tijdje rijden komen we stil aan in het subtropische klimaat. het landschap word steeds groener en bergachtiger. de rest van de weg is een smalle bergpas. die eigenlijk maar groot genoeg is voor 1 richtingsverkeer. maar hier in bolivia betekend dat niets. gewoon uitkijken voor tegenliggers en niet uit het raam kijken van de afgrond komt dikwijls gevaarlijk kortbij.

zo hopelijk hebben jullie een beetje kunnen genieten van dit prachtige bolivaanse stadje. foto's volgen nog, naar voor de gene die niet kunnen wachten iris zal ze der waarschijnlijk wel iets eerder op zetten.

groetjes