bonete - isla bela - são paolo - brasil

gisteren weer op een of ander avontuur vertrokken. we gingen een trektocht maken op het eiland hier tegenover. naar een van de meest bekende surf stranden ter wereld en natuurlijk ook een van de mooiste stranden ter wereld (of toch tenminste van hier in brazil).

de avond ervoor toch nog eens goed uitgegaan,(smorgens pas om 5 uur thuis) en om 7 moesten we er alweer uit om ons klaar te maken. we wouden de overzet boot van 8:30 hebben, uiteindelijk hebben we die van 10:30 genomen. eens op het eiland pakten we de bus tot het laaste strand en van hieruit begon dan de trektocht naar bonete.

om 11:15, begonnen aan een 4 a 5 uur lange wandeling, door het meer op amezone lijkend bos. de wandelijk was prachtig, een rots achtig tropisch pad lijde ons van de ene waterval naar de nadere, met op de achtergrond het geluid van de golven die onder ons op de rotsen brake en aan de andere de vogels die in het bos wonen.
ondanks dat de klei achtige grond wat nat was door de regenval van de afgelopen dagen, en we uiteindelijk meer op de grond langen dan vooruit kwamen. is alles goed verlopen. en alle pijn en last verviel toen we tegen het eind van de wandeling het prachtige uitzicht over heel het strand (bonete) zagen, een magische plaats met super veel positieve energie.

door de vertragingen van de ochtend kwamen we redelijk laat aan in bonete (zo rond 5 uur in de namiddag) we waren dus van plan rustig iets te eten en dan met de boot terug te keren.
het eerste wat we deden toen we aan kwamen was iemand zoeken die ons terug naar sao sebastian kan brengen. maar door te veel wind was de zee zo onrustig dat het onmogelijk was met de boot erin te gaan. voor terug te keren te voet was het al te laat want om 6 uur wordt het hier al donker. en te voet of per boot zijn de enige manieren om aan dit strand te geraken.
we zater er dus vast voor de nacht.
gelukkig heeft een van onze vrienden daar een hutje, na veel gebabbel hebben de vrouw die op het huis past kunnen overtuigen om ons daar een nachtje te laten slapen.
goed, dan eten gaan zoeken.
ja daar kwam al een ander probleem te voorschijn, het goedkoopste wat er viel te eten koste 12 reales, ik had 6 reales, ju en haar nicht hadden elk 8 reales. dat kwam dus belange niet toe om te eten. een andere groepje van toeristen dat aan de tafel naast ons zat, had ons verhaal gehoord en hadden meddeleiden. een vrouw van hun heeft ons uiteindelijk 10 reales cadeau gedaan. en met korting van de kok (10 reales per bord in de plaats van 12) hebben we heerlijk verse vis met rijst en bonen kunnen eten.
er bleef wel geen cent meer over, en hoe me de volgende dag door gingen geraken was maar afwachten.

na het eten, de ouders op de hoogt gebracht, even op het strand gaan zitten genieten van een prachtige sterren hemel en dan bed in. het was een vermoeide dag dus om 8 uur lagen we al in ons bed. veel geslapen heb ik echter niet. ondanks liters antie insecten melk, hebben de muggen mij bijna levend op geeten. ik heb in het totaal maar zo, 40 muggenbeten. nuja dat komt ervan als ge als vremdeling de bossen van een tropisch land wilt verkennen. maar het was dus een nachtje van jeuken en krabben.

smorgens werden we al vroeg wakker gemaakt. de zee was een beetje rustiger en er ging een moterbootje tot de stad en kon ons vermits vergoeding meenemen.
naar 1,5 uur bootreisje met een zee die tot 2 meten hoge muren langs ons maakte. geraakte we veilig thuis. waar de mama van juliana klaar stond om ons thuis te brengen en de boot te betalen.
eens thuis, douche eten en naar het strand.

mmm wat is het leven hier toch prachtig

tot gauw

un beso
mieke