¡carnaval!

voor carnaval een weekendje oruro (2de grootste carnaval van latijns amerika) vrijdag middag vertrekken, en hier begint dan ook drek het feest, terwijl we wachten op de rest onstaat er al een heus schuimgevecht, ook in de bus gaat het verder, de bus en al zen in zittende zien er niet uit. eigenlijk toch smerig zo schuim, maar wel leuk om mee te spelen. in oruro aan gekomen ons huisje opzoeken. (omdat er met carnaval zoveel mensen naar oruro gaan verhuren de mensen hun huizen of verhuist heel de familie naar 1 kamer zodat ze de rest van de kamers kunnen verhuren, er is zo weinig te doen dat de mensen met carnaval echt alles doen om maar een beetje geld te verdienen) de uitwisselings studenten van cochabamba zitten samen met ons in het huisje. het lijkt eigenlijk eerder op een discotheek of feestzaal maar goed, het is groot genoeg voor ons alle en het ziet er redelijk prober uit.
aan gekomen in het huis zoveel mogelijk kleren aangetrokken oruro is echt verschrikkelijk koud in de avond, goed iedereen, dus we gaan op zoek naar eten. na het eten naar de plaza, hier is het feest al lang begonnen, iedereen zit gezellig rond de plaza en er is een band die de hele tijd rondjes loopt door de mensen, de sfeer zit er goed in, en op momentje van stilte klinken de vlaamse klassiekers over heel het plein.
uiteindelijk gaan we toch vroeg slapen (2 uur) van morgen om 8 uur begint de stoet en we mogen zeker nix missen.
na een slappelose nacht (veel te koud en de vloer was veel te hard) vroeg uit ons bed. iedereen op de benen en door naar onze plaatsen (hier verkopen ze zitplaatsen in trubine vorm, zo kan iedereen zien en zit ge tenminste een beetje op u gemak). we komen juist op tijd aan om de eerste groep te zien, er is nog niet veel volk op de plaza maar sfeer is er allesinds wel, die bolivianen kunnen toch een stukje feesten eh.
de stoet hier bestaat niet uit wagens zoals bij ons, hier zijn het groepen dansers en danseresen die de typische dansen uit bolivia brengen, iedere groep brengt zijn eigen band mee en is altijd wel net ietske anders als de rest. echt prachtig om te zien. heb ik trouwens al verteld dat in november meestal de repitities al beginnen, iedere week moeten ze oefenen, ze moeten trouwens ook een enorme conditie kweken want we moeten in het totaal zo een 8 uur dansen, stel u voor. er zijn zoveel groepen die mee doen dat de stoet al om 8 uur smorgen begint en pas tegen 3 uur snachts gedaan is. dat is pas carnaval.
de volgende dag herhaalt heel het verhaaltje zich. de groepen die op het einde hebben gedanst beginnen nu in de ochtend er word weer veel gedronken en vooral nog meer met waterballonnen gegooid, das hier de fun aan het carnaval gedoe, de hele carnaval periode ontstaan er spontaan waterbalonnen gevechten in het midden van de straten, als toevallige voorbij ganger is het natuurlijk minder leuk. maar de jeugd amuseert zich rot.

zondag middag kwam er dan voor ons een eind aan heel het oruro verhaal, we sprongen op de bus en reden terug naar la paz. wonder boven wonder heb ik op dit reisje geen enkel probleem gehad met mijn bus. ik had dan ook mijn geluksbrenger niet bij ( zou het zijn dat mijn geluksbrenger ongeluk brengt??)

heel dit waterballonnen gevecht en zatte mannen gaat nog door tot nu zondag, dan nemen ze afscheid van de clown en is er een stoet naar het kerkhof, om de clown te begraven. is deze stoet wordt er gedanst en geweent. het is me toch wat carnaval hier in bolivia.

algemeen nieuws:
ik ben nog altijd niet begonnen met het unief, het wordt nu toch eigenlijk hoog tijd, de verveling slaat zwaar toe. nuja hopelijk dat ik volgende week kan beginnen.

dit was het weer voor vandaag, tot de volgende.

un beso
mieke

weldra zal ik weer keren!

jaja we zitten al over de helft, nu is het alleen nog een beetje aftellen en voor ge het weet sta ik alweer voor de deur. uiteindelijk is een jaar toch nix eh. voorlopig ben ik toch nog altijd blij dat ik kan terug keren. eindelijk blijf ik belgie toch nog steeds ergens missen. mijn leventje hier is veel te rustig, tot vervelings toe zelfs. nuja eens de unief begint komt dit allemaal wel goed.
mijn zus is ondertussen ook terug gekeerd, zij is voor een jaar op uitwisseling geweest in japan. gister nacht om 12 uur is ze aangekomen in de luchthaven. blijkbaar is ze al het contact met haar vrienden verloren. er is er eentje komen opdagen om haar te ontvangen. ik hoop toch wel dat dit niet met mij gebeurt. niet dat ik wil dat iedereen aan de luchthaven komt staan dat ook zeker niet. maar wil wel nog zoveel mogelijk mensen hebben waar ik eens rustig mee kan afspreken. het enige wat ik echt moet hebben op mijn eerste dag, is een friet uit het fritkot en een lekker koud pintje. mmmm het belgische bier, en de kriek, palm, duvel,... niet alleen dat ik het bier mis( hier trekt het echt op ni veel) ook gewoon dat ik hier nimeer drink. in belgie is het zo gewoon op u op een terraske te zetten en ene te drinken. hier doen ze da totaal niet. als zo drinken is het tot ze slecht gaan. ergens wel te begrijpen, komt van vroeger uit de cultuur toen iedereen nog arm was en de mensen dronken om te vergeten. eindelijk zijn er nu ook nog veel mensen die drinken om te vergeten. de armoede in bolivia blijft stand houden.
ohja, deze morgen werd ik wakker van luide bom achtige geluiden. ik al vol schrik, wat gebeurt er?? blijkbaar zijn de mijn werkers weer eens niet akkoord met wat evo zegt. dus opstand. nu de mijnwerkers hebben alle toegang tot de dinamiet, en hebben geen schrik om het te gebruiken. ik moet zeggen een heel effectieve manier om te krijgen wat ge wilt. nu tegen de middag waren ze gepasseerd ondertussen is alles alweer wat rustiger.
zoals ge ziet, hier in bolivia blijft alles zowat het zelfde, volgende week carnaval en derna begint de unief. ik laat jullie nog wel weten hoe het is geweest.

vele groetjes
un beso
mieke